Blijven
De mannen kwamen terug,
het dorp had niet op hen gewacht, de
heuvels niet, het gras was koud
De vrouw van de slager in een steeg,
verborgen lachend, stond alleen
Een schaal met water droeg ik
naar het plein en waste de
botten van het schaap
Een kind sloeg met een stok
de braamstruiken opzij
Voor ieder was een huis, een veld,
een graf
Voor ieder die vertok
Het bot hield ik stevig vast,
was blijven staan